کلینیک نشیمنگاه

هر ماده غذایی که ما در طول روز مصرف می کنیم، می بایست به گونه ای از بدن ما دفع شود. تمامی مواد غذایی که ما مصرف می کنیم دارای پروتئین، کلسیم، ویتامین و…. هزاران ماده مفید و غیر مفید می باشد که باید برروی آنها عملیات جذب و هضم انجام شود. روده ها و یا همان بخشی از دستگاه گوارشی وظیفه انجام این عمل را به عهده دارند. بنابراین به طور کلی مدفوع باقی مانده غذای هضم شده ای است که ما میخوریم.
مدفوع می تواند به تنهایی نشان دهنده بیماری یا عارضه های زیادی از بدن باشد که با بررسی شواهد می توان به آن پی برد. شکل مدفوع، رنگ مدفوع، سایز و بو می تواند نشان دهنده وجود بیماری یا سالم بودن بدن فرد باشد.

مدفوع سالم

با توجه به سیستم بدنی هر فرد از جمله میزان تغذیه، نوع تغذیه و شرایط مدفوع منحصر به فرد است. اما می توان بر اساس برخی مشخصه ها سالم یا ناسالم بودن مدفوع را بررسی نمود. سالم بودن مدفوع به این معناست که فرد در دستگاه گوارش خود هیچ عارضه یا بیماری نداشته و سیستم گوارش او به خوبی عملیات جذب و هضم را به خوبی انجام داده.

شکل مدفوع یکی از اصلی ترین مشخصه هایی است که در مرحله اول می توان آن را تحت بررسی قرار داد؛ برای مثال مدفوع سفت یا شل بودن می تواند سندی برای ابتلا فرد به یبوست یا اسهال باشد.
یبوست به سفت، یا خشک بودن مدفوع گفته و اسهال به حالتی از شل بودن مدفوع گفته میشود که تحت برخی شرایط و بیماری ها برای فرد اتفاق می افتند و هر دوی این بیماری از عوارض جدی برخوردارند.

چه موقع دچار بیماری شده ایم؟

زمانی که هرگونه احساس تغییر از جمله تغییر رنگ مدفوع، تغییر شکل مدفوع، تغییرات در حجم، اندازه و حتی زمان بندی اجابت مزاج می تواند نشان دهنده وجود یک بیماری یا عارضه مشکل ساز در بدن شما باشد. بیماری های گوارشی بسیار جدی بوده و می بایست در ابتدایی ترین لحظات ابتلا به پزشک متخصص مراجعه نمود.

تشخیص

رنگ مدفوع می تواند نشان دهنده سلامت یک فرد باشد. البته که همانطور که گفته شد یکی از اصلی ترین مواردی که موجب تعیین ظاهر و نوع مدفوع می شود، تغذیه می باشد؛ البته که باید بدانید وجود بیماری ها نیز بی تاثیر نبوده و گاهی فرد به برخی بیماری های روده ای نظیر پولیپ، سرطان روده یا حتی بیماری های مقعدی نظیر بواسیر، شقاق و.. ابتلا است.
تشخیص مدفوع و علائمی که دارید بسیار راحت بوده و تنها کافی است به آزمایشگاه بروید تا در ظرف نمونه گیری مقداری از مدفوع را درون آن قرار دهید.

مدفوع سیاه رنگ نشانه چیست؟

مشاهده مدفوع سیاه بر چند علت رخ می دهد؛ خونریزی در دستگاه گوارش اصلی ترین علت ابتلا به مدفوع سیاه بوده که تا حد زیادی بر رنگ مدفوع تاثیر می گذارد. هرچه این خونریزی در ابتدایی ترین بخش دستگاه گوارش (معده و…) رخ دهد، رنگ مدفوع تیره تر شده و حتی ممکن است بوی تند تری به خود بگیرد.
علت دیگری که می تواند موجب سیاه شدن رنگ مدفوع باشد، مصرف برخی دارو ها ی خاص است که می تواند موجب سیاه شدن آن شود.

مدفوع عفونی و مدفوع خونی

مشاهده خون در مدفوع یا همان خونی بودن مدفوع نیز می تواند خبر از وجود زخم یا عارضه در قسمت انتهایی دستگاه گوارش از جمله رکتوم یا مقعد دهد. هرچه این خون روشن تر و قابل تشخیص تر باشد، وجود و محل زخم بیشتر مورد تایید قرار میگیرد. علاوه بر آن برخی افراد گاهی دچار مشاهده ترشحات مقعدی شده که همان مدفوع عفونی است. این عارضه ناشی از عفونت یا حتی وجود سرطان روده در افراد است.

مدفوع زرد نشانه چیست؟

مدفوع زرد به طور کلی حاصل چربی و عدم جذب مواد غذایی و مواد معدنی مانند سلیاک می باشد. علت روشن شدن رنگ مدفوع چیست؟ زرد روشن بودن مدفوع شما نیز میتواند عامل وجود انگل بوده که در نتیجه قرار گیری یا نوشیدن آب ناسالم رخ داده؛ بنابراین زرد شدن مدفوع را نیز جدی گرفته و نسبت به درمان آن اقدام کنید.

تغییر حالت مدفوع به چه معناست؟

تغییر حالت طبیعی مدفوع زمانی اتفاق می افتد که فرد با یک مشکل جدی در بدن خود مواجه باشد. در ادامه این مطلب هرگونه رفتاری که موجب این تغییرات می شود را ذکر نموده ایم:

کم آبی بدن

کم آب شدن بدن یکی از علتهای اصلی مدفوع سفت و سیاه می باشد که حرکات مدفوع را بسیار سخت و آهسته می کند. در نتیجه فرد با یبوست مواجه شده و دچار بیماری یبوست می شوند.

منبع: https://clinicjarahi.ir/stool-color/

آبسه مقعدی یک حفره عفونی و پر از چرک و خون است که در نزدیکی دهانه مقعد یا رکتوم پدید می آید. این حفره عفونی در ابتدا معمولا به صورت یک جوش بزرگ و توده ظاهر شده که بسیار دردناک است و موجب بروز علائم آزار دهنده ای در فرد می شود. بسیار از افراد در مراحل ابتدایی ابتلا به آبسه مقعد آن را یک جوش شمرده و اقدام به ترکاندن آن می کنند که بسیار خطرناک است.
دلایل بسیار متعددی می تواند موجب بروز آبسه مقعدی شود که یکی از آنها مسدود شدن مسیر غدد درون مقعد است که توده ی عفونی را به وجود می آورد.

علت آبسه مقعد
همانطور که گفته شد، دلایل متعددی سبب پدید آمدن این عارضه عفونی پوستی در ناحیه نشیمنگاهی می شود.
برخی از مواردی که موجب پدید آمدن آبسه مقعدی می شوند عبارت اند از:

رابطه جنسی مقعدی: رابطه جنسی مقعدی محافظت نشده و بدون کاندوم می تواند یکی از دلایل بروز عفونت های مقاربتی از جمله آبسه مقعد گردد.
شکاف مقعد: در صورتی که پارگی یا شکاف مقعدی که همان بیماری شقاق است درمان نشود، موجب آبسه می شود.
روده: داشتن عفونت های روده ای و بی توجهی به آن.
بارداری: تغییرات وزنی و هورمونی ناشی از بارداری می تواند در به وجود آوردن آبسه موثر باشد.
بهداشت: عدم رعایت بهداشت فردی که موجب بروز جوش و در نهایت ابسه می گردد.
صدمه: دفع مواد خوراکی تیز مانند استخوان ماهی، مرغ، پوست تخم مرغ که موجب زخم و صدمه در ناحیه مقعد و روده می شوند.

علائم آبسه مقعدی چیست؟
عفونت و آبسه های سطحی ناحیه مقعد معمولا علائمی یکسان دارند. اما این علائم گاه وابسته به میزان حاد یا خفیف بودن بیماری متفاوت هستند.
برخی از این علائم به طور کلی عبارت اند از:

درد مداوم و نبض مانند که هنگام نشستن فرد تشدید می شود.
قرمزی اطراف دهانه مقعد
برآمدگی ناحیه (تورم)
سفید یا زرد شدن ناحیه برآمدگی (شبیه به جوش)
خروج ترشح مقعدی و عفونت بدبو
یبوست
احساس درد حتی هنگام لمس شکم

البته این علائم مربوط به آبسه های سطحی و خارجی پوست هستند. افرادی که نوع عمیق و درونی آبسه را تجربه می کنند علائمی چون تب، بدن درد، بی اشتهایی لرز و بیحالی را نیز به همراه دارند. همچنین حاد شدن آبسه مقعد موجب ابتلا به فیستول شده و فرد را به انواع فیستول های پیچیده و حاد مبتلا می کند.

انواع آبسه مقعد
آبسه های مقعدی، براساس محل قرارگیریشان و ساختار عمیق یا سطحی بودنشان دسته بندی می شوند. این طبقه بندی هنگام تشخیص و درمان بسیار موثر است. برخی از آنها عبارت اند از:

پری آنال یا دور مقعد: دارای بیشترین میزان شیوع بوده که زیر پوست و پایین ترین ناحیه مقعد به وجود می آید.
آبسهٔ رترورکتال یا پشت مقعد: این نوع از آبسه در پشت مقعد پدید آمده و عمیق است.
فوق بالابر: که کمترین میزان شیوع را دارد و در عمیق ترین ناحیه مقعد به وجود می آید.

خطر ابتلا به آبسه مقعدی در چه افرادی بیشتر است؟
مسدود شدن غدد درون مقعد که وظیفه ترشح دارند نیز یکی از عوامل موثر در به وجود آوردن آبسه یا عفونت مقعدی است. البته باید توجه نمود که خطر ابتلا به این بیماری در برخی افراد بیشتر بوده و ممکن است آن قشر خاص را را بیشتر از افراد دیگر تحت تاثیر خود قرار دهد.
برخی از افرادی که خطر ریسک ابتلا به آبسه در آنها بیشتر است عبارت اند از:

افرادی که بیماری کولیت دارند.

افراد مبتلا به دیابت
بیماران پوستی
افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند( مانند پردنیزولون)
افرادی که شیمی درمانی می کنند.
خانمهای باردار
افرادی که دارای رابطه جنسی مقعدی هستند و از کاندوم استفاده نمی کنند.
بیماران مبتلا به HIV
افراد دارای بیماری های التهابی روده و لگن
افراد مبتلا به یبوست یا اسهال مزمن

عوارض
آبسه مقعد از بیماری های خطرناک ناحیه نشیمنگاهی بوده که بی توجهی به آن، زمینه ساز مشکلات بزرگتر است و درمان را بسیار دشوار می سازند. علاوه بر آن بی توجهی به درمان آبسه مقعد میتواند موجب پخش شدن عفونت و فراگیر شدن آن در سطح بدن شود.
این مشکلات عبارت اند از:

به وجود آمدن فیستول مقعدی
بروز شقاق مقعدی
گسترش عفونت در نقاط مختلف بدن
سرطان مقعد
بی اختیاری مدفوع

برای درمان آبسه مقعدی به چه پزشکی مراجعه کنیم؟
هنگامی که علائم مذکور اعم از درد، تورم و عفونت را مشاهده کردید سریعا به پزشک متخصص یا جراح عمومی مراجعه کنید. چرا که بی توجهی به آبسه مقعد سبب بروز فیستول شده و درمان را با چالش رو به رو می کند.
برای مثال اگر آبسه در مراحل اولیه باشد پزشک با تخلیه آن شما را درمان میکند. اما اگر بیماری پیشرفت کرده باشد، ممکن است درمان نیازمند به کارگیری روشهای درمانی دیگری چون لیزر باشد.

آیا ابسه خود به خود درمان می شود؟
خیر آبسه مقعد خود به خود درمان نمی شود و بلکه بی توجهی و عدم به کارگیری روش درمانی مناسب موجب بروز مشکلات و بیماری های خطرناک تری چون فیستول یا سرطان مقعد نیز می شود. علاوه بر آن نیز برای از بین بردن لایه های عفونی نیازمند برداشتن سطح آسیب دیده و عفونی پوست به وسیله انجام عمل جراحی یا لیزر می شوید.

اگر آبسه مقعد بترکد چه کار کنیم؟
هنگامی که آبسه مقعد به طور کامل درمان نشود، می ترکد. این ترکیدگی به معنای درمان شدن و تخلیه عفونت های درون آن نبوده و علائم بهبودی به همراه نمی آورد. بلکه گاهی آبسه به طور قوی تر باز می گردد. بنابراین هنگامی که آبسه مقعد ترکید بدون دستکاری و تجویز داروهای خودسرانه به پزشک مربوطه مراجعه نموده و جهت درمان قطعی آن اقدام نمایید.

بیشتر بخوانیم: https://clinicjarahi.ir/what-abscess/

بیماری زگیل تناسلی یک بیماری عفونی، نشیمنگاهی ناشی از ویروس اچ پی وی می باشد که دربین افراد دارای فعالیت جنسی به چشم می خورد. تمامی زنان و مردانی که فعالیت جنسی دارند می بایست انواع راه های پیشگیری و کنترل این بیماری را رعایت و واکسن گارداسیل تزریق نمایند. این بیماری با تماس با پوست آلوده منتقل شده و نیاز به درمان اساسی چون لیزر دارد.

پماد برای درمان زگیل تناسلی تا چه حد اثر بخش است؟

مصرف پماد برای درمان زگیل تناسلی زنان و مردان همیشه موثر واقع نمی شود. این موضوع وابسته به تعداد زگیل های به وجود آمده ناحیه و نوع آنها می باشد. برای مثال زگیل تناسلی می تواند درون دهان، صورت یا گلو نیز به وجود آید به همین دلیل نمی توان از محلول های شیمیایی در دهان استفاده نمود.
بنابراین شیوه مصرف پماد برای درمان زگیل تناسلی معمولا با شکست همراه می شود. علاوه بر آن معمولا داروی زگیل تناسلی که برای بیمار تجویز می گردد، اسیدی بوده که همین باعث سوزش شدید و ایجاد زخم و باقی ماندن جای آن می شود. همچنین این دارو ها قابلیت نفوذ بربافت پوستی نداشته و تنها لایه سطحی آن را از بین می برند، از این رو نمی توان آن را یک شیوه درمانی مناسب و قطعی دانست.

می توانید برخی از نمونه های این بیماری را در صفحه عکس زگیل تناسلی مشاهده نموده تا نوع بیماری خود را به طور دقیق شناسایی نموده و دارو و روش درمان مناسب را انتخاب نمایید.

انواع دارو و پماد برای درمان زگیل تناسلی

داروهای زگیل تناسلی به طور کلی در قالب محلول های سوزاننده یا پماد عرضه می گردد البته داروهای دیگری به جهت بهبود، کنترل ویروس اچ پی وی و تقویت سیستم ایمنی و افراد نیز وجود دارند اما سبب رفع زگیل ها نمی شوند. البته بیماری دیگری به نام تبخال تناسلی وجود دارد که برخی افراد آن را با زگیل تناسلی اشتباه گرفته و اقدام به مصرف پماد یا داروی خودسرانه می کنند که اینکار با عوارض بالایی رو به رو خواهد بود. بنابراین بهتر است در صورت مشاهده علائم به پزشک مراجعه نمایید. دارو و پماد برای درمان زگیل تناسلی معمولا در دوز های مصرفی متفاوت وجود دارند که در ادامه با آنها آشنا می شویم.

اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک یکی از شناخته شده ترین دارو های از بین برنده زگیل تناسلی است که مورد استفاده افراد قرار می گیرد. روند کار این دارو به شیوه حل کردن زگیل ها بوده که همراه با سوزش و درد است. همچنین مصرف این دارو برای خانمهای باردار یا شیرده و افراد دچار ناراحتی قلبی نیز ممنوع می باشد.
نحوه مصرف محلول اسید سالیسیلیک: قبل از استعمال، ناحیه مورد نظر را به خوبی بشویید و خشک کنید. از پنبه گلوله شده برای استعمال آن بر ناحیه مورد نظر استفاده نمایید تا سبب آغشته شدن دیگر نقاط به محلول نشوید.
دوره مصرف 2 هفته ای، سوزش، خارش، التهاب و درد از رایج ترین عوارض این بیماری می باشند.

سینکاتیشین

سینکاتیشن پماد برای درمان زگیل تناسلی مقعدی بوده که وجود دارد. از اصلی ترین عوارض این پماد می توان به قرمزی، التهاب، سوزش و خارش اشاره نمود. فراموش نکنید قبل از مصرف این پماد ناحیه مورد نظر را به خوبی شسته و خشک نمایید.

فرمالدئید

فرمالدئید پماد یا محلول به نسبت قوی است که استعمال آن بر روی نواحی مخاطی و حساس ممنوع است. درد، سوزش شدید، خارش، قرمزی از عمده ترین عوارض این داروی زگیل تناسلی هستند.
طریقه مصرف فرمالدئید: به مدت 1 الی نهایتا 2 هفته بر روی زگیل ها استعمال شود. فراموش نکنید از استعمال آن بر روی پوست آلوده و مخاطی (مانند درون واژن) خودداری نمایید.

پودو فیلین

پودوفیلین یکی از انواع پماد برای درمان زگیل تناسلی است که برای از بین بردن زگیل تناسلی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو نیز نباید بر روی نواحی مخاطی بدن استعمال شود.
طریقه مصرف پودوفیلین: پس از استعمال این محلول به روی زائده ها جذب و خشک شود. پس از 4 ساعت می توانید ناحیه آغشته به دارو را بشویید.

پودوفیلوکس

این داروی زگیل تناسلی دارای انواع مختلفی چون پماد، ژل و محلول بوده که می تواند در از بین بردن زگیل های ناحیه تناسلی مورد استفاده قرار گیرد. برای استفاده از ژل این دارو می توانید از دست تمیز استفاده و برای استعمال محلول آن نیز از پنبه استفاده نمایید. مصرف این محلول یا پماد برای درمان زگیل تناسلی می تواند از نتیجه مناسبی برخوردار باشد.
استعمال دارو بر روی نواحی مخاطی از جمله واژن و مجاری ادراری خودداری نمایید.

قطعی ترین روش درمان زگیل تناسلی

از آنجایی که زگیل تناسلی از ورود ویروس اچ پی وی به بدن به وجود می آید، نیاز به یک شیوه مناسب برای از بین بردن زگیل های ناشی از این ویروس می باشد. برای مثال درمان زگیل تناسلی با لیزر یک شیوه درمانی است که سبب نفوذ به لایه های عمیق پوست و زگیل ها شده و می تواند آنها را به طور کامل از بین ببرد. اما روشهایی چون پماد برای درمان زگیل تناسلی، داروهای این بیماری یا حتی روشهای درمان خانگی زگیل تناسلی تنها سبب کاهش علائم و تعداد آنها خواهند شد.

منبع: https://clinicjarahi.ir/ointment-wart/

افراد مبتلا به بیماری های مقعدی و از جمله مبتلا به فیستول، در اولین مرحله از پیدایش علائمی چون سوزش، خارش، التهاب و درد، اقدام به استفاده از دارو برای فیستول مقعدی می کنند. پماد فیستول مقعدی، دارو یا محلول های ضد التهاب و عفونت از اصلی ترین داروهای درمان این عارضه به شمار می روند. البته که باید دانست دارو و آنتی بیوتیک های درمان فیستول تنها موجب کاهش التهاب و عفونت ناحیه شده و قابلیت درمان صد در صد زائده را ندارند.

بهترین داروی فیستول مقعدی چیست؟

فیستول مقعد یک بیماری عفونی می باشد که در اثر بروز یک بافت عفونی میان دو ماهیچه و بافت بدن به وجود می آید.
درمان فیستول مقعدی با دارو یکی از ابتدایی ترین روشهای کاهش علائم و نشانه های فیستول مقعد می باشد که افراد در اولین مرحله از پیدایش بیماری از آن استفاده میکنند. به طور کلی نمیتوان گفت استفاده از دارو یک روش قطعی و اثر بخش برای درمان فیستول مقعد است؛ اما می توان آن را به عنوان یک روش کاهش علائم به صورت موقت دانست.
انواع پماد فیستول مقعدی، قرص های انتی بیوتیک و یا کاهش دهنده های علائمی چون بی حسی موضعی و موقتی می توانند از دسته داروهای فیستول مقعد به شمار روند که در ادامه آنها را برای شما بازگو خواهیم نمود.

آنتی بیوتیک

بهترین انتی بیوتیک برای فیستول مقعدی یا پماد برای درمان آبسه مقعدی آن دسته از داروهایی هستند که در اولین مرحله از پیدایش هرگونه عفونت تجویز می گردند. آنتی بیوتیک ها می توانند به صورت پماد فیستول مقعدی، قرص، یا حتی شربت باشد. البته این نکته را در نظر داشته باشید استفاده از آنتی بیوتیک زمانی موثر است که عفونت چندان زیاد نبوده و با دارو قابل کنترل باشد. یکی از بهترین انتی بیوتیک برای فیستول مقعدی آزیترومایسین می باشد.

مسکن کاهش علائم

مسکن ها نیز از دسته مواردی هستند که افراد برای درمان دارویی فیستول مقعدی از آنها استفاده میکنند. ژلوفن، استامینوفن، ایبوپروفن و… تمامی مسکنها به صورت موقتی علائمی چون درد و سوزش را کاهش می دهد. از بین رفتن این علائم به صورت موقتی بوده و نقش درمان فیستول مقعدی با دارو را ایفا نمی کند.

لیدوکائین

لیدوکائین دارویی با خاصیت بی حس کنندگی موقت و موضعی می باشد که به صورت پماد، ژل، محلول و حتی کرم می باشد. این دارو با خاصیت مسدود کنندگی کانال عصبی که دارد به طور موقت علائمی چون درد، سوزش و خارش بیمار را کاهش داده و به اصطلاح پوست را بی حس می کند.
بیماران مبتلا به فیستول مقعد می بایست این نکته را در نظر داشته باشند که لیدوکائین تنها موجب بی حس شدن (آن هم به طور موقت) درناحیه شده تاثیری در کاهش عفونت یا التهاب ناحیه ندارد.

آیا می شود فیستول را عمل نکرد؟

بله! درمان فیستول مقعد تنها با داروی فیستول مقعدی، روشهای سنتی و روشهای خانگی فیستول مقعد یا حتی جراحی با استفاده از تیغ امکان پذیر نبوده و بیمار میتواند با کمترین عوارض عارضه را از بین ببرد. چطور؟
لیزر یک شیوه نوین و موثر برای درمان قطعی فیستول مقعدی بدون جراحی و از بین بردن انواع بیماری های مقعدی و می باشد. لیزر فیستول با استفاده از اشعه و بدون دخالت تیغ جراحی بوده و در کمترین زمان و دوران نقاهت انواع توده فیستول با هر میزان و درجه از حاد بودن بیماری را درمان می کند.

بیشتر بخوانید